gädik

1) Haýat we ş. m. ýaly ýerlerde adam geçer ýaly gädilen ýer, geçelge.

∙ Ol gädikden geçip, köçe baka gitmän, köne gorpa baka gaçdy. (A. Gowşudow, Köpetdagyň eteginde)

∙ Gelin bolmasak-da, gädikden garapdyk. (Nakyl)

2) Erňegi, gyrasy döwük, ýemrik.

∙ Stýopka eline gädik çemçesini alyp, tüssäniň içinde gazanyň gapdalynda öz ornuna geçdi. (A. P. Çehow, Saýlanan eserler)

Ýazuw düzgüni: Soňuna çekimli ses bilen başlanýan goşulmalar ýa-da -räk goşulmasy goşulanda, k sesi g sesine öwrülýär.

Meselem gädik - gädigi.